مددکاری اجتماعی و آسیب شناسی

کاهش آسیبهای اجتماعی و توانمند سازی  و آموزش

مددکاری اجتماعی و آسیب شناسی | آبان ۱۴۰۳

مجتبی دشتی
مددکاری اجتماعی و آسیب شناسی کاهش آسیبهای اجتماعی و توانمند سازی  و آموزش

مرتضی عامری قدم یازدهم سئوال 20 الی 25

برگرفته از کتاب کارگاه بهبودی نوشته #مجتبی_دشتی

مرتضی عامری

20ـدرچه شرایطی متوجه حضورنیروی برترمیشوم؟احساس من چیست؟

همه‌ی زندگی ما نشانه‌ای از حضور خداوند است، پاک ماندن، رهایی از نقايص، انجام جبران خسارت و مواقعی که دعا می کنم و به درخواستم پاسخ داده می‌شود. امروز با مرور زندگی گذشته به این درک رسیده‌ام که در شرایط سخت من توانایی و شاید هم تمایل برای درخواست کمک از او را نداشتم اما او در آن شرایط سخت نیز مرا فراموش نکرده بود و از خیلی از مهلکه‌ها مرا رهانید و این من بودم که اعتماد کردن را از یاد برده بودم و زمان‌هایی که توانستم مراقبه و اعتماد کنم تاثیر مثبت حضور خداوند را لمس کردم و احساساتی هم‌چون صلح و امنیت و پشتیبان داشتن همراهم هست.

21ـ چه اقداماتی جهت ارتقا رابطه‌ی آگاهانه خود با خداوند بدان گونه که او را درک می‌کنم، انجام می‌دهم؟

قدم یازدهم از ما می‌خواهد که در مقابل خداوند دست نیاز دراز کنیم و اجازه دهیم که حضورش در زندگی‌مان جاری شود. دعا کردن از موثرترین راه‌حل‌های توسعه‌ی رابطه آگاهانه با خداوند است ودر پس دعایمان منتظر پاسخ باشیم. با آگاهی از خواسته‌هایمان در دعا می‌توانیم ارتباطمان را با خداوند ارتقا دهیم. از اقدامات دیگر رعایت اصول روحانی، ترازنامه‌نویسی، شکرگزاری، اجرای قدم سوم و عمل کردن به آن را می‌توان نام برد.

22ـ چند مثال از مواقعی که در زندگی روی اراده‌ی شخصی خود عمل کرده‌اید بنویسید.نتایج آنها چه بود؟

معمولا اکثر نتایج استفاده از اراده ی شخصی در زندگی منفی و مخرب بوده است و حتی نیت های خیرخواهانه که بر اساس اراده ی شخصی باشد ، مشکل ساز می شود بارها به افرادی کمک کرده ایم تا بتوانیم آنها را در زندگی از خطر احتمالی رها کنیم اما به جای اینکه آنها از آن خلاصی یابند بیشتر در گرداب فرو می رفتند با اراده ی شخصی بارها خواستم اعتیادم را برطرف کنم اما مجددا با شدت بیشتری عود می کرد.

مرتضی عامری

23ـ چند مثال از مواقعی که در زندگی سعی کردید تا اراده‌ی خود را با اراده‌ی خداوند منطبق کنید بنوسید.نتایج آنها چه بود؟

اراده‌ی خداوند مصلحت جمع است و منطبق با ارزش‌ها اما اراده‌ی شخصی بدون تعقل و ایمان ،خودمحوری و ضدارزش است. مثلاً اگر در مسیر بهبودی به دنبال کسب دانش برای خود و برای تایید خود باشم و به خاطر اینکه دیگران از من سرتر نباشد آن را در دل خود محفوظ و مدفون کنم دیر یا زود غرور سراغم می‌آید و تنها و منزوی می‌شوم و دوستانی را در کنار خود نخواهم داشت، اما اگر از چیزی که فراگرفته‌ام بنا به اراده‌ی خداوند در اختیار دیگر همدردانم قرار دهم دوستان زیادی را در کنار خود خواهم داشت که در مواقع سخت و بحرانی یاریم خواهند کرد.

24ـچند مثال در مورداینکه چگونه هدفمند و با وقار زندگی میکنید بزنید؟

رهجوشدن،راهنماشدن،گوش کردن به مشارکت تازهواردان، پیامرسانی، مسوولیتپذیری درزندگی،اجرای درست وبدون کم وکاست آنچه که به عهدهی ماست،دعاکردن،شکرگزاری،خسارت نزدن و ...

مجتبی دشتی

25ـ تصورم از اراده‌ی خداوند برای من چیست؟

خواست و اراده‌ی خداوند برای ما چنین می‌باشد که توانایی زندگی کردن توام با وقار و احترام را داشته باشیم، خود و دیگران را دوست داشته باشیم، شادباشیم و از زیبایی محیط لذت ببریم.


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , اعتیاد , بهبودی

تاريخ : دوشنبه هفتم آبان ۱۴۰۳ | 18:45 | نویسنده : مجتبی دشتی |

مرتضی عامری قدم یازدهم سئوال 16 الی 19

برگرفته از کتاب کارگاه بهبودی نوشته مجتبی دشتی

مرتضی عامری

16ـ من چگونه دعا می‌کنم؟

تمام مسیرهایی که در دعا وجود دارد به یک هدف عظیم و آن هم اراده‌ی خداوند منتهی می‌شود. دعا می‌کنم و آماده‌ی دریافت پیام از خداوند توسط کاینات می‌مانم، با مشورت کردن و باز گذاشتن دریچه‌ی افکار، سکوت کردن، هاهنگ کردن نیروی درونی با نیروی بیکران خداوند توسط پیام‌هایی که به سمت من ارسال می‌کند و هم‌چنین با گوش دادن به مشارکت اعضاء و خواندن کتاب‌های متفاوت بنابرآنچه که می‌خواهم و خدمت و تراز گرفتن مراقبه می‌نمایم.

17ـ چه مواقعی دعا می‌کنم؟

زمانی که راه را نمی‌دانیم و در پی پیدا کردن مسیر خود مردد هستیم یا اینکه برای رهایی از شرّ نقايص اصول و اراده‌های شخصی‌مان کارساز نبوده و به دنبال راه‌حلی از خداوند و دیگران هستیم. قدم یازدهم مستلزم نظم و انضباط روزانه برای دعا می‌باشد و از این طریق رابطه‌ی خود را با خداوند مستحکم‌تر می‌کنیم و با تمرین و پیگیری روزانه از محبّت خداوند جهت رسیدن به آزادی بهره‌مند خواهیم شد.

18ـ احساس من نسبت به دعا کردن چیست؟

(احساس شور و شعف، احساس داشتن تکیه‌گاه و هم‌چنین احساس اینکه کسی ندای درونی مرا می‌شنود)

مرتضی عامری

19ـ اگر برای مدتی به طور مداوم دعا کرده‌ام در نتیجه‌ی آن چه تغییراتی در من یا زندگی بوجود آمده؟

صبورتر شده‌ام و در امور زندگی و روزانه‌ام تعجیل نمی‌کنم و همواره منتظر پاسخ مشورت که درخواست کرده‌ام هستم، زندگی‌ام منظم‌تر شده به طوری که بدون مشورت و مراقبه هیچ کار مهمّی را انجام نمی‌دهم. در حال حاضر مشورت برای من بهترین مراقبه است چون خیلی کمتر دچار خودمحوری می‌شوم و مصلحت جمع را به مصلحت خود ترجیح می‌دهم.

مرتضی عامری

https://s6.uupload.ir/files/۲۰۲۴۰۱۱۳_۲۲۳۴۳۴_uw1j.jpg

https://s6.uupload.ir/files/۲۰۲۴۰۱۱۳_۲۲۳۳۱۹_xu1c.jpg

https://s6.uupload.ir/files/۲۰۲۴۰۱۱۳_۲۲۳۲۳۳_ytip.jpg

https://s6.uupload.ir/files/۲۰۲۴۰۱۱۳_۲۲۳۶۳۳_zcb5.jpg

https://s6.uupload.ir/files/img-20230427-wa0029_hlk3.jpg

https://s6.uupload.ir/files/img-20230427-wa0027_g7z.jpg


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , موسسه تسهیلگران مسیر توانمندی , محسن سمیعی

تاريخ : دوشنبه هفتم آبان ۱۴۰۳ | 18:31 | نویسنده : مجتبی دشتی |

مرتضی عامری قدم 11 سئوال 11 الی 15

برگرفته از کتاب کارگاه بهبودی نوشته #مجتبی_دشتی

بیل ویلسون

11ـ چگونه دعا می‌کنم؟

هر فردی برای خود روالی خصوصی بنا به درک شخصی‌اش دارد.نجوای درونی انسانی با خالقش دعا می‌باشد.

به هرطریقی که انسان دعا کند شنونده ای است او خودش فرموده( ادعونی استجب لکم )

12ـ احساس من نسبت به دعا کردن چیست؟

احساس آرامش، سبکی، سپاسگزاری، وقار، متانت، کنار گذاشتن افکار مخرب و غیره

13ـ چه مواقعی دعا می‌کنم؟ وقتی که آزار می‌بینم؟ وقتی که چیزی می‌خواهم؟ یا به طور منظم؟

درگذشته در مواقع بحرانی و احساس خطر دعا می کردم آن‌ها هم براساس باورهای نادرستی بود که شاید برای خداوند لیست تهیه می کردیم و حتی درخواست های نامعقول هم داشتیم اما امروز در تمامی شرایط چه خوب وچه بد نیاز به دعا و درخواست از خداوند داریم و آن‌هم به صورت مرتب و هر روزی

مرتضی عامری

14ـ دعا کردن بی‌اختیار و خودانگیز در طول روز چگونه می‌تواند به من کمک کند؟

همان طور که در قدم قبلی نظم و انضباط موجب شد رفتاری را به صورت معمول شده در زندگی‌مان جاری کنیم مثل ترازنامه گرفتن امروز هم در رابطه با دعا کردن از همان الگوی قدم دهم استفاده می‌کنیم و با تمرین تکرار به صورت رفتار اکتسابی عادی در زندگی‌مان قرار می‌دهیم. دعا کردن خودانگیز در طول روز موجب عجین شدن تمام جنبه‌های زندگی با روحانیت می‌گردد و حضور خداوند و رویه‌ی روحانی در زندگی قابل لمس می‌باشد و با نیروی مضاعفی که در پس دعا کردن برایم مهیّا می‌شود با ایمانی راسخ به رویارویی مشکلات و مسايل پنهان شده در زندگی می‌پردازم.

15ـ دعاکردن چگونه به من کمک میکندکه روشن بین ومال اندیش باشم؟

مساله‌ی مهمی که در دعا کردن نهفته است این است که درک واقعی از اراده‌ی خداوند برای زندگی داشته باشیم. در دعا کردن، برنامه‌ها و احساساتم منظم و هدفمند می‌گردد و سعی نمی‌کنم به آنچه در اختیار دیگران است دست‌درازی کنم چه در مسايل روحانی و چه مالی. البته با روشن‌بینی و قانع بودن به حق خود امروز در پس دعا کردن انتظار دریافت دانش و آگاهی و سود روحانی و توانایی رویارویی با مشکلات و آگاهی از اراده‌ی او را دارم.

مرتضی عامری

https://imgurl.ir/uploads/f456548_Copy_of_Picture_687.png

https://imgurl.ir/uploads/d14615_IMG-20240717-WA00681.jpg

جواد قمی

https://imgurl.ir/uploads/d816222_IMG-20240717-WA00691.jpg

منو متضی

https://imgurl.ir/uploads/w650688_IMG-20240717-WA00741.jpg

دسته جمعی

https://imgurl.ir/uploads/q243618_IMG-20240712-WA00351.jpg

حسین طلوعی

https://imgurl.ir/uploads/m01307_IMG__.jpg

https://imgurl.ir/uploads/b44000_IMG-20240529-WA0059.jpg


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , اعتیاد , بهبودی

تاريخ : یکشنبه ششم آبان ۱۴۰۳ | 19:55 | نویسنده : مجتبی دشتی |

مرتضی عامری قدم یازدهم سئوال 6 الی 10

برگرفته از کتاب کارگاه بهبودی نوشته #مجتبی_دشتی

مجتبی دشتی

6ـ چه اقداماتی جهت کاوش در روحانیت خود انجام داده‌ام؟

مشورت و ارتباط با کسانی که طریق روحانی خاصی برای خود دارند و استفاده از تجربه‌ی آنان و استقبال از هرگونه تجربه و متد خاص دیگری برای رسیدن به روحانیت.

7ـ آیا هنگام کاوش روحانی خود در معتادان گمنام با تعصب یا غرض کسی روبه‌رو شدم؟ احساس من چگونه بود؟ چگونه به اعتقادات خود وفادار ماندم؟

بعضی اوقات تعدادی از اعضاء ما از روی نقايص خود عمل کرده و طریق روحانی دیگران را مسخره می‌کنند آنها حتی ممکن است بعضی از نشریات بهبودی را نقل‌قول کنند. تا ثابت کنند که نظرشان درست است اما برنامه ی بهبودی هیچ طریق رسمی یا تاییدشده‌ای ندارد و آن دسته از افرادی که در حال پیگیری و کاوش روحانی هستند باید بدانند که برای به دست آوردن روحانیت رویه ی مشخصی ترسیم نشده.

مرتضی عامری

8ـ علی‌رغم هر نوع طریق روحانی که دنبال می‌کنم، آیا باز هم تماس دایم خود با انجمن را حفظ می‌نمایم؟

زندگی معنوی هرکس شخصی و دلخواه است اما چیزی که بهبودیمان را تضمین می کند حضور در فرایند بهبودی جمعی یعنی جلسات بازیابی می باشد حضور در جلسات و پیگیری تجربه شخصی برای زندگی معنوی مکمل و لازم و ملزوم هم هستند.

9ـ تماس دایم با انجمن و در برنامه بودن، چگونه به سفر روحانی من کمک می‌کند؟

هرچیزی که به زندگی مااضافه شود مثل دانش،روحانیت،کیفیت آنرا بهبود بخشیده و زندگی را زیباتر میکند سفر روحانی همانند بهبودی یک پروسه است و تماس هر روزی با اصل بیماری، انجمن وبرنامهی بازیابی میتواند مسیرهای سخت این سفر روحانی را هموار کند.

مرتضی عامری

10ـ طریق روحانی من چگونه به بهبودی‌ام کمک می‌کند؟

زندگی به طریقه معنویست که ، آرامش را به ما برمی گرداند و بهبودی مان را تضمین می کند لذا کمک از خداوند و حرکت به سوی زندگی معنوی برایمان لازم و ضرویست


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , اعتیاد , بهبودی

تاريخ : یکشنبه ششم آبان ۱۴۰۳ | 19:42 | نویسنده : مجتبی دشتی |

مرتضی عامری قدم 11 سئوال 1 الی 5

قدم یازدهم

ما از راه دعا ونیایش خواهان ارتقا رابطه‌ی آگاهانه خود با خداوند، بدان‌گونه که او را درک می‌کردیم شده و فقط جویای آگاهی از اراده‌ی او برای خود و قدرت اجرایش شدیم.

ای شنونده‌ی آگاه! و ای استجابت‌کننده‌ی دعاها!

مرا از ذهن پر ازدحام رهایی بخش تا فقط به تو بیندیشم و بهتر در آغوشت بیاسایم. تو خود می‌دانی که نجوایم اظهار بندگی است، چون قبل از آن که لب گشایم تو آن را شنیده‌ای.

پس بی‌صدا در سکوتم صدایت می‌کنم و همواره طالب اراده‌ات در زندگی‌ام هستم.

در من جاری شو تا قسمتی از تو باشم.

«آمین»

دوازده قدم

هدف کارکرد قدم یازدهم در این نهفته است که ما جویای آگاهی از اراده‌ی خداوند برای خود و قدرت اجرایش شویم. برای به اجرا گذاشتن اراده‌ی خداوند در زندگی، روشن‌بینی نیاز است تا از اراده‌ی خداوند در زندگی درک مناسبی داشته باشیم. ما در این قدم درمی‌یابیم که اراده و مشیت الهی را با مشورت و وجدان بیداری فردی و وجدان گروهی می‌توان دریافت نمود.

بارها و بارها با فکر بسته‌ی خود و خودمداری سعی نمودیم مشکلاتمان را حل نماییم اما نتوانستیم به خود نمره قبولی بدهیم، اراده‌مان در زندگی‌مان کارساز نبود و یادمان هست که در قدم اول از او خواستیم این اراده‌ی شخصی و توانایی کاذب را از ما بگیرد چون در کنار آن تعقل و سلامت عقل نبود، اراده‌ی ما مخرب و ویرانگر شده بود اما امروز که فرایند بهبودی را تا اینجا طی نموده‌ایم، به دنبال آن نیرو برای به اجرا گذاشتن اراده‌ی پروردگار هستیم.

در این قدم برای درک اراده‌ی خدا و قدرت اجرای آن دعا می‌کنیم، چون تنها با به اجرا گذاشتن اراده‌ی پروردگار به کمال و معرفت دست پیدا می‌کنیم. بعد از انجام قدم یازدهم حس خوبی به ما دست می‌دهد، این حس شامل احساس حرکت در راستای صفات عالی خداوند، احساس نیرو و ابزاری در دستان خداوند می‌باشد. ما با درست انجام دادن این قدم‌ها همانند پری سبک در دست خداوند به هر سو که او اراده کند می‌رویم و از این احساس رضایت درونی حرکتمان را در بهبودی استمرار می‌بخشیم و همین طور به راه خود ادامه می‌دهیم تا در قدم بعدی بتوانیم حامل پیام رهایی از قید و بندها باشیم. در نتیجه تجربه‌ی معنوی تغییرات عظیم در زندگی‌مان رخ می‌دهد که تاثیرات مثبت آن را هم دیگران حس خواهند کرد.

1ـ چه تجاربی در کارکرد قدم‌های قبلی یا در مراحل دیگر زندگی داشته‌ام که اشارتی از چگونگی نیروی برتر برایم داشته‌اند؟

از ابتدا تاکنون و با کار کردن قدم‌های قبلی تا به امروز موفق شدیم تا ارتباطی از نوع آگاهانه با خدای خود داشته باشیم. این فرایند رشد و ارتباط با خداوند از قدم دوم شروع به توسعه کرد و در قدم سوم جهت راهنمایی، اعتماد و سپردن شکل بهتری به خود گرفت و در روند باقی قدم‌ها مرحله به مرحله رشد و توسعه یافت و هر بار که از او درخواست کمک کردیم مرحله جدیدتری با درک و فهم بیشتری برایمان محقّق شد.

مرتضی عامری

2ـ پروردگار من چه خصوصیاتی دارد؟ آیا من هم می‌توانم از آن خصوصیات برای خود استفاده کنم؟ آیا می‌توانم قدرت تبدیل‌شونده‌ی آنها را تجربه کنم؟

هرآنچه در قدم هفتم از خصائل اخلاقی صحبت به میان آمد خصوصیات نیروی برتر من می باشد

3ـ درک من از خداوند از هنگامی که به انجمن پیوستم، چگونه تغییر کرده است؟

قبل از آشنایی با فرایند روحانی انجمن دیدگاه‌های مبهمی از خداوند داشتم اما بعد از ورود این درک فرو ریخت و دوره و شکل جدیدی را آغاز کرد، حتی در بدو ورود صفاتی را که خود برداشت کرده بودم (جبار، ستمگر و ...) مرا بی‌انگیزه کرده بود اما باورهای قدیمی من در قدم دوم شکسته شد و مرحله‌ی جدیدی از ایمان آوری به واسطه‌ی برگشت سلامت عقل در من آغاز شد. رفتارها و نقايص من مانع وضوح و روشنی صفات خداوند شده بود. با سلسله مراحل رشد و کنار رفتن لایه‌های ضعف و افکار بیمارگونه درک مناسب‌تری از او یافتم و احساس نیاز نسبت به او در من تشدید شد. در هر کجای قدم‌ها که درک من از خدا یکنواخت شد متوجه شدم که از نظر روحانی رشد نکردم پس مداومت و ممارست ورزیدم و قدم‌ها را چندین بار مرور کردم تا به ذات قدم‌ها که اتصال من با نیروی عاشق و مهربان بود پی بردم و امروز سعی در رابطه آگاهانه با خداوند را دارم و فقط جویای آگاهی از اراده‌ی او برای خود و قدرت اجراییش می‌باشم.

4ـ آیا من طریق روحانی خاصی برای خود دارم؟

بنا به درکی که در قدم سوم نسبت به خداوند پیدا نمودم امروز هم طریقه‌ی خاصی که برایم کاربرد دارد را پی‌گیری می‌کنم اما از تجربیات کسانی که برای اتصال با خالقشان انتخاب نموده‌اند هم استفاده می‌کنم.

مرتضی عامری

5ـ تفاوت بین دین و روحانیت چیست؟

دین به سلسله اصول، قواعد و چهارچوب‌های هماهنگ گویند که افراد با تبعیت از آن با آرامش به زندگی روحانی سوق داده خواهند شد. روحانیت دارای چهارچوب خاصی نیست و انجام هرگونه ارزش‌های اخلاقی جهت رسیدن به آرامش درونی می‌باشد و البته می‌توان از طریق اصول و قواعد دینی به آن دست یافت و می‌تواند در کنار هم برای رشد و کمال انسان مورد استفاده قرار گیرد.


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , موسسه تسهیلگران مسیر توانمندی , محسن سمیعی

تاريخ : یکشنبه ششم آبان ۱۴۰۳ | 19:34 | نویسنده : مجتبی دشتی |

مرتضی عامری قدم 10 سئوال 11 الی 49

برگرفته از کتاب کارگاه بهبودی نوشته #مجتبی_دشتی

11ـ چرا لازم است که ما آن قدر به نوشتن ترازنامه‌ی شخصی ادامه دهیم تا برایمان به صورت یک غریزه درآید؟

ما با تکرار نوشتن ترازنامه می‌توانیم آن را به صورت رفتاری معمول شده در زندگی‌مان قرار دهیم. آن قدر به این کار ادامه می‌دهیم که جزیی از خلق و خوی ما گردد. تداوم در نوشتن ترازنامه موجب می‌شود که قبل از عملکرد،به یاد گرفتن ترازنامه بیفتیم و شاید رفتاری را که باید بعد از اجرای آن تراز گرفته و نتایج منفی‌اش بار منفی برایمان داشته باشد را جلوگیری کنیم و آن قدر در این کار ممارست می‌کنیم که تحت نظر داشتن بهبودی و شرایط روحانی‌مان برای ما به صورت یک غریزه درآید.

قابل ذکر است که از سوال 12 الی 47 را می‌توان در برگه جداگانه مکتوب کرد و به صورت ترازنامه‌ی شخصی در ابتدا و یا پایان روز به آنها پاسخ داد.

48ـ چرا اصل روحانی انضباط شخصی را در این قدم لازم داریم؟

چون موجب می‌شود که به زندگی خود هدف بدهیم، انضباط شخصی باعث می‌شود برنامه‌ی روزانه‌ی خود را به طور جدی دنبال کنیم و به دنبال مسوولیت‌های آسان نباشیم و فرصت رشد را از خود نگیریم.

بدون اصل روحانی انضباط نمی‌توان مرتب و به صورت مدام در قدم دهم زندگی کرد.

49ـ چگونه تمرین اصل روحانی انضباط شخصی در این قدم بر روی کل بهبودی من تاثیر می‌گذارد؟

انضباط شخصی در بهبودی به معنای انجام کارهای خاص علی‌رغم احساس است که نسبت به انجام آن داریم انضباط شخصی موجب می‌شود تمام جنبه‌های بیماری خود را هر روز مرور کنیم، در نظر گرفتن بیماری به‌طور روزانه موجب می‌شود از بهبودی خود مواظبت کنیم و با هدف‌دار کردن زندگی انگیزه‌ی بیشتری پیدا کنیم. برنامه‌ریزی موجب می‌شود هر روز به جلسه برویم و به دیگر معتادان خدمت کنیم و برای دعا و نیایش هم وقتی را در نظر بگیریم ما با پیگیری روزانه در بهبودی خود تاثیر می‌گذاریم.

مجتبی دشتی

https://s6.uupload.ir/files/img-20231030-wa0179_1eu9.jpg

https://s6.uupload.ir/files/img-20231030-wa0182_umdk.jpg

https://s6.uupload.ir/files/img-20231103-wa0006_wfrv.jpg


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , موسسه تسهیلگران مسیر توانمندی , محسن سمیعی

تاريخ : یکشنبه ششم آبان ۱۴۰۳ | 19:15 | نویسنده : مجتبی دشتی |

مرتضی عامری قدم ده سئوال 6 الی 10

برگرفته از کتاب سخن عشق نوشته #مجتبی_دشتی

مرتضی عامری

6ـ اشتباهات من چگونه بر زندگی خودم تاثیر گذاشت؟ بر زندگی دیگران چطور؟

زندگی‌ام را آشفته کرده و نظم زندگی را بر هم زده بود و همیشه زندگی خود و اطرافیانم را دچار تشنج می‌کرد.

7ـ هر گاه در اشتباه بوده‌ایم، سریع به آن اقرار کردیم، برای شما چه مفهومی دارد؟

قدم دهم بعد از گرفتن تراز و متوجه شدن اشتباه و اجرای قدم هشتم و نهم است. اقرار و جبران اشتباه با این سلسله مراحل شناسایی قدم دهم اقرار قدم هشتم و جبران قدم نهم تغییر در رفتارمان و آزادی نصیب‌مان می‌گردد.

8ـ آیا مواردی در بهبودی من بوده که به واسطه‌ی صحبت کردن پیش از موعد با کسی و یا سرزنش دیگران به خاطر رفتارم، باعث بدتر شدن اوضاع شده باشم؟ آنها چه بودند؟

صحبت پیش از موعد و یا اقرار زودهنگام موجب توقع و گاهی هم بدبینی در طرف مقابل می‌شود. می‌بایست تراز خود را گرفته و با مشورت نقش خود را پیدا کنم و در آخر به دنبال جبران خسارت باشم تا عملکرد و جبران خسارتم مفید واقع شود.

مرتضی عامری

9ـ چگونه اقرار سریع به اشتباهم به من کمک می‌کند تا رفتار خود را تغییر دهم؟

درد ناشی از اقرار اشتباهات موجب تکرار نکردن آنها، حفظ روابط و اصلاح رفتارم می‌گردد و به طور واقع‌بینانه‌تری خود را ارزیابی می‌کنم و این موجب می‌شود در زندگی جاری شوم، ساکن نمانم و شناختِ خودم روزمره گردد و همچنین رنجش‌ها و نقايص را با خود حمل نکنم و ماهیت بیماری‌ام را انکار نکنم و از توجیه و بهانه برای رفتارم اجتناب ورزم تا به سمت بهبودی هدایت شوم.

10ـ آیا شرایطی در بهبودی من وجود داشته که از تشخیص این که کاری را به خوبی انجام داده‌ام احساس بدی و ناراحتی کنم؟

گاهی خدماتی را انجام می‌دهم و یا رفتاری را تکرار می‌کنم که در ذهنم نتیجه مطلوب و قابل قبولی را برای آن ترسیم می‌نمایم اما برعکس خواسته و نیت درونی من اتفاق می‌افتد و موجب بوجود آمدن احساس بدی در من می‌شود. این زمان‌هایی هست که من با ذهن محدود خود و بنا به خودمحوری‌ام اقدام به عمل می‌نمایم و شاید بارها همین تکرار رفتار چیزی جز درد و ناراحتی عایدم نکند امّا می‌توان از این احساس رها شد به شرطی که مشورت و تراز گرفتن را لازم و ملزوم هم نمایم.

مرتضی عامری

فایل صوتی و تصویری آثار مجتبی دشتی رامی توان در گوگل و یتویوب دریافت نمود.


برچسب‌ها: مرتضی عامری , مجتبی دشتی , اعتیاد , بهبودی

تاريخ : یکشنبه ششم آبان ۱۴۰۳ | 19:1 | نویسنده : مجتبی دشتی |
.: Weblog Themes By Slide Skin:.